POLSKIE Maratony.PL  
20.04.2024.
Konstrukcja umowy o świadczeniu usług przez trenera personalnego Drukuj Poleć znajomemu
prawosportowe.pl
prawosportowe.pl
Coraz częściej zgłaszają się do nas trenerzy osobiści oferujący treningi, dostosowane do naszych indywidualnych potrzeb.

 

 

 

 

Maciej Broda

Widząc zapotrzebowanie rynku chciałbym zatem w dzisiejszym artykule poddać analizie prawne aspekty świadczenia usług treningów personalnych. Omawiając charakter stosunku prawnego nawiązywanego z trenerem personalnym należy w pierwszej kolejności dokonać kwalifikacji prawnej zawartej pomiędzy stronami umowy. W zdecydowanej większości będzie to tzw. umowa o świadczenie usług trenerskich, do której na podstawie art. 750 k.c. stosuje się przepisy o zleceniu. 

Jej istotą będzie zatem dokonywanie właściwych zabiegów ze strony trenera przy zachowaniu należytej staranności, nie zaś osiągnięcie określonego rezultatu. Choć nie wykluczam całkowicie możliwości określenia relacji prawnej z trenerem na podstawie kontraktu zbliżonego do umowy o dzieło, jednakże w dzisiejszym tekście skupię się na przeważającej w obrocie prawnym umowie o świadczeniu usług trenerskich.

Czy umowa ta dla swej ważności powinna zostać zawarta w formie pisemnej?  Przepis art. 73 § 1 k.c. stanowi, że jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, czynność dokonana bez zachowania zastrzeżonej formy jest nieważna tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor nieważności. W kodeksie cywilnym nie przewidziano szczególnej formy dla zawarcia umowy zlecenia. W związku z tym należy uznać, że brak pisemnej formy umowy o świadczenie usług trenerskich nie powoduje nieważności czynności prawnej zawartej między stronami. Należy mieć naturalnie na uwadze, że sporządzenie pisemnej umowy oraz jasne określenie zasad współpracy zmniejszy ryzyko powstania sporów dotyczących wzajemnych praw i obowiązków.

Kolejnym elementem, na który należy zwrócić uwagę jest fakt zawodowego prowadzenia działalności przez trenera, potwierdzony m.in. zarejestrowaniem działalności gospodarczej, której przedmiotem jest świadczenie usług trenerskich. Ma to doniosłe znaczenie prawne w kontekście brzmienia przepisu art. 355 § 2 k.c., który stanowi, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności. Prowadzenie profesjonalnej działalności przez trenera uzasadnia zatem większe oczekiwania co do jego kompetencji oraz rzetelności w ramach świadczonych usług. Skutkuje to nałożeniem na trenerów surowszych standardów w porównaniu do osób świadczących analogiczne usługi poza zakresem działalności gospodarczej lub zawodowej.

Z profesjonalną działalnością trenerów wiąże się również kwestia niedozwolonych klauzul umownych, które opisywałem już m.in. w tekstach pt. Klauzule niedozwolone a organizowanie działalności sportowo-rekreacyjnejO wyłączaniu odpowiedzialności za wypadki sportowe. W szczególności należy zwrócić uwagę na zapisy umowne wyłączające odpowiedzialność trenera za powstanie wszelkich negatywnych następstw zdrowotnych w wyniku przeprowadzonych zajęć.

>>> więcej

 

za zgodą - prawosportowe.pl

 
« poprzedni artykuł   następny artykuł »
Webdesign by Webmedie.dk Ny hjemmeside